Çocuktuk
HAYATTAN KAÇARKEN KENDİMDEN YORULDUĞUMU FARKETTİM BUGÜN. SANKİ GÜNLERİN TUTSAK ZAMANLARINDA YAŞAYAN TÜM DÜŞÜNCELER, AÇIK DENİZLERDE FIRTINAYA YAKALANAN, ROTASINI KAYBETMİŞ BİR SANDAL GİBİ YALPALAR VURARAK YOL ALIYOR ZİHNİMDE...
ÖNCE ÇOCUKLUK YILLARIM GELİYOR AKLIMA. HANİ O, YAĞMURDA ISLANMAKTAN KORKMADIĞIMIZ YILLAR. HANİ KAR ALTINDA UMARSIZCA HASTA OLMAKTAN KORKMADIĞIMIZ YILLAR. ZİLLERİ ÇALIP KAÇMAK İÇİN PLANLAR YAPIP, HİÇ BİR KARŞILIK BEKLEMEDEN DOSTLARIMIZ İÇİN KAVGA ETTİĞİMİZ YILLAR...
DÜN YAĞMUR YAĞIYORDU İSTANBUL'A. YAĞMUR ALTINDA YÜRÜMEK İSTEDİM SAATLERCE AMA KORKTUĞUMU FARKETTİM SONRA YAPAMADIM. YAĞMURDAN KAÇANLARI SEYRETTİM ÖYLECE. YAĞMURDA ISLANMAKTAN MI KAÇIYORLARDI, YAĞMURUN HATIRLATTIĞI MAZİNDEN Mİ BİLİNMEZ AMA BEN CESARET EDEMEDİM YÜRÜMEYE. SİGARAM DA VARDI OYSA, KİBRİTİM DE.
YİNE DE KORKTUM ISLANMAKTAN...
SONRA HAYATI ANLAMAYA BAŞLADIK YAVAŞ YAVAŞ. ÇOCUKLUKTAN KALAN UMUT KIRINTILARI TÜKENİYORDU BİRER BİRER VE BİZ BÜYÜYORDUK. BÜYÜDÜKÇE HAYALLERİMİZ KÜÇÜLÜYORDU. BEKLENTİLERİMİZ ARTIYORDU VE ARTIK KÜÇÜK SEVİNÇLER YETMİYORDU YÜZÜMÜZÜN GÜLMESİ İÇİN. BÜYÜK ADAM OLACAKTIK BÜYÜKLERİMİZ İÇİN HERBİRİMİZ.
VE NE ÇOK ERTELEDİK HAYATLARIMIZI VE NE COK ÜZÜLDÜK HER ERTELEYİŞDE. NE ÇOK CANIMIZ YANDI VE "KEŞKE"LER NE ÇOK KUŞATTI HAYATIMIZI. KEŞKE İLE BAŞLAYAN NE ÇOK CÜMLE VAR HAYATIMIZDA. NE ÇOK VAZGEÇMİŞLİKLERİMİZ VAR VE PİŞMANLIKLARIMIZ HER VAZGEÇİŞTEN SONRA.
ÖNCE İLK OKULDA DEĞİŞTİRMEYE BAŞLADILAR BİZİ, KENDİLEŞTİRMEYE ÇALIŞTILAR. HER GELEN YENİ BİR HAYAT SUNDU ÖNÜMÜZE. TERCİHLERİMİZİN BİR ÖNEMİ YOKTU ONLAR İÇİN, KİMSE İÇİN YOKTU ASLINDA, ÇÜNKÜ BİZİM TERCİH YAPMAYA HAKKIMIZ YOKTU.
YAĞMUR YAĞIYORDU DÜN, SOĞUKTU SOKAKLAR VE ISLAKTI DÜŞLERİM. BAKTIM; KAÇIYORDU İNSANLAR, KAÇIYORDUK HEP BİRLİKTE HAYATTAN, YAŞAMDAN VE UMUTLARIMIZDAN... KAÇIYORDUK, BİRBİRİMİZDEN HABERSİZCE VE SOLUMADAN TOPRAK KOKUSUNU...
OYSA BİRKEZ DAHA DUYABİLMEK İÇİN O TOPRAĞIN YAĞMURLA KONUŞMASINI VE GÖK KUŞAĞININ RENKLERİ İLE KONUŞABİMEK ADINA DUALAR EDERDİK BULUTLARIN BİRBİRLERİ İLE GEÇİŞİMİNE. ÇOCUKTUK HALA VE YILLAR YAŞLATAMIYORDU YÜREKLERİMİZİ OYSA ŞİMDİ SAÇLARIMIZIN ISLANMASINDAN KORKUYORDUK.
KORKULARIMIZDAN KORKUYORDUK, VE CESARETİMİZ YETERLİ DEĞİLDİ KORKULARIMIZLA YÜZLEŞEBİLMEK İÇİN VE KABUL EDEBİLMEK İÇİN KORKULARIMIZI. HERBİRİMİZİN KORKUSUYDU BU ASLINDA, YİNE DE SAKLIYORDUK HERKESTEN. KORKULARIMIZIN BİLİNMESİNDEN DE KORKUYORDUK VE KORKULAR İÇİNDE YAŞAMAYA ALIŞIYORDUK ARTIK.
ŞİMDİ BIRAKIP TÜM KAYIP ENDİŞELERİMİ VE KORKUNUN AMANSIZ TEDİRGİNLİKLERİ İLE HAYATIMIZA KATTIĞI HÜZNÜN, DAMLA DAMLA GÖZYAŞI SESSİZLİĞİNİ, KAPATIP GÖZLERİMİ VE ZİHNİMİN EN KARA DELİKLERİNİ HOŞÇAKALIN DEMEK İSTİYORUM...
ÖNCE ÇOCUKLUK YILLARIM GELİYOR AKLIMA. HANİ O, YAĞMURDA ISLANMAKTAN KORKMADIĞIMIZ YILLAR. HANİ KAR ALTINDA UMARSIZCA HASTA OLMAKTAN KORKMADIĞIMIZ YILLAR. ZİLLERİ ÇALIP KAÇMAK İÇİN PLANLAR YAPIP, HİÇ BİR KARŞILIK BEKLEMEDEN DOSTLARIMIZ İÇİN KAVGA ETTİĞİMİZ YILLAR...
DÜN YAĞMUR YAĞIYORDU İSTANBUL'A. YAĞMUR ALTINDA YÜRÜMEK İSTEDİM SAATLERCE AMA KORKTUĞUMU FARKETTİM SONRA YAPAMADIM. YAĞMURDAN KAÇANLARI SEYRETTİM ÖYLECE. YAĞMURDA ISLANMAKTAN MI KAÇIYORLARDI, YAĞMURUN HATIRLATTIĞI MAZİNDEN Mİ BİLİNMEZ AMA BEN CESARET EDEMEDİM YÜRÜMEYE. SİGARAM DA VARDI OYSA, KİBRİTİM DE.
YİNE DE KORKTUM ISLANMAKTAN...
SONRA HAYATI ANLAMAYA BAŞLADIK YAVAŞ YAVAŞ. ÇOCUKLUKTAN KALAN UMUT KIRINTILARI TÜKENİYORDU BİRER BİRER VE BİZ BÜYÜYORDUK. BÜYÜDÜKÇE HAYALLERİMİZ KÜÇÜLÜYORDU. BEKLENTİLERİMİZ ARTIYORDU VE ARTIK KÜÇÜK SEVİNÇLER YETMİYORDU YÜZÜMÜZÜN GÜLMESİ İÇİN. BÜYÜK ADAM OLACAKTIK BÜYÜKLERİMİZ İÇİN HERBİRİMİZ.
VE NE ÇOK ERTELEDİK HAYATLARIMIZI VE NE COK ÜZÜLDÜK HER ERTELEYİŞDE. NE ÇOK CANIMIZ YANDI VE "KEŞKE"LER NE ÇOK KUŞATTI HAYATIMIZI. KEŞKE İLE BAŞLAYAN NE ÇOK CÜMLE VAR HAYATIMIZDA. NE ÇOK VAZGEÇMİŞLİKLERİMİZ VAR VE PİŞMANLIKLARIMIZ HER VAZGEÇİŞTEN SONRA.
ÖNCE İLK OKULDA DEĞİŞTİRMEYE BAŞLADILAR BİZİ, KENDİLEŞTİRMEYE ÇALIŞTILAR. HER GELEN YENİ BİR HAYAT SUNDU ÖNÜMÜZE. TERCİHLERİMİZİN BİR ÖNEMİ YOKTU ONLAR İÇİN, KİMSE İÇİN YOKTU ASLINDA, ÇÜNKÜ BİZİM TERCİH YAPMAYA HAKKIMIZ YOKTU.
YAĞMUR YAĞIYORDU DÜN, SOĞUKTU SOKAKLAR VE ISLAKTI DÜŞLERİM. BAKTIM; KAÇIYORDU İNSANLAR, KAÇIYORDUK HEP BİRLİKTE HAYATTAN, YAŞAMDAN VE UMUTLARIMIZDAN... KAÇIYORDUK, BİRBİRİMİZDEN HABERSİZCE VE SOLUMADAN TOPRAK KOKUSUNU...
OYSA BİRKEZ DAHA DUYABİLMEK İÇİN O TOPRAĞIN YAĞMURLA KONUŞMASINI VE GÖK KUŞAĞININ RENKLERİ İLE KONUŞABİMEK ADINA DUALAR EDERDİK BULUTLARIN BİRBİRLERİ İLE GEÇİŞİMİNE. ÇOCUKTUK HALA VE YILLAR YAŞLATAMIYORDU YÜREKLERİMİZİ OYSA ŞİMDİ SAÇLARIMIZIN ISLANMASINDAN KORKUYORDUK.
KORKULARIMIZDAN KORKUYORDUK, VE CESARETİMİZ YETERLİ DEĞİLDİ KORKULARIMIZLA YÜZLEŞEBİLMEK İÇİN VE KABUL EDEBİLMEK İÇİN KORKULARIMIZI. HERBİRİMİZİN KORKUSUYDU BU ASLINDA, YİNE DE SAKLIYORDUK HERKESTEN. KORKULARIMIZIN BİLİNMESİNDEN DE KORKUYORDUK VE KORKULAR İÇİNDE YAŞAMAYA ALIŞIYORDUK ARTIK.
ŞİMDİ BIRAKIP TÜM KAYIP ENDİŞELERİMİ VE KORKUNUN AMANSIZ TEDİRGİNLİKLERİ İLE HAYATIMIZA KATTIĞI HÜZNÜN, DAMLA DAMLA GÖZYAŞI SESSİZLİĞİNİ, KAPATIP GÖZLERİMİ VE ZİHNİMİN EN KARA DELİKLERİNİ HOŞÇAKALIN DEMEK İSTİYORUM...
Yorumlar